Naj­pewniej­szą oz­naką po­god­nej duszy jest zdol­ność śmiania się z sa­mego siebie. Większości ludzi ta­ki śmiech spra­wia ból.

Nikt nig­dy się nie nudzi w barze. To nie to, co w kościele, gdzie zos­ta­je się sam na sam z własną duszą.